مهاجرت از طریق کارآفرینی به‌عنوان یکی از روش‌های نوین اقامتی شناخته می‌شود و بسیاری از کشورها برای جذب ایده‌های نوآورانه و سرمایه انسانی متخصص، برنامه‌های ویژه‌ای در نظر گرفته‌اند. استارتاپ ویزا چیست؟ این نوع ویزا به متقاضیانی داده می‌شود که قصد دارند یک کسب‌وکار نوآورانه را در کشور مقصد راه‌اندازی کرده و با ایجاد شغل و تولید ارزش، به اقتصاد آن کشور کمک کنند. در واقع، ویزای استارتاپ مسیری است که هم امکان توسعه یک ایده تجاری را فراهم می‌کند و هم می‌تواند به دریافت اقامت دائم منجر شود.

اهمیت این نوع ویزا زمانی بیشتر می‌شود که بدانیم دولت‌ها با ایجاد برنامه‌های حمایتی، شتاب‌دهنده‌ها و مشوق‌های مالیاتی، شرایط را برای رشد سریع کسب‌وکارهای نوپا مهیا کرده‌اند. به همین دلیل، بسیاری از کارآفرینان بین‌المللی این مسیر را به‌عنوان جایگزینی مؤثر برای ویزاهای کاری یا سرمایه‌گذاری سنتی انتخاب می‌کنند. در ادامه، جزئیات بیشتری درباره شرایط، مزایا، مدارک لازم و کشورهای ارائه‌دهنده ویزای استارتاپی بررسی خواهد شد تا تصویر شفافی از این برنامه مهاجرتی به دست آید. 

استارتاپ ویزا چیست؟

استارتاپ ویزا

ویزای استارتاپ یا ویزای استارتاپی نوعی ویزای اقامتی است که به کارآفرینان نوآور اعطا می‌شود تا بتوانند یک کسب‌وکار جدید را در کشور مقصد راه‌اندازی و مدیریت کنند. این ویزا معمولاً به افرادی داده می‌شود که ایده تجاری آن‌ها قابلیت رشد و مقیاس‌پذیری دارد و می‌تواند بر اقتصاد کشور تأثیر مثبت بگذارد.

تفاوت ویزای استارتاپ با سایر ویزاهای کاری و سرمایه‌گذاری

برخلاف دیگر ویزاها یعنی ویزاهای کاری که وابسته به پیشنهاد شغلی از کارفرما هستند یا ویزاهای سرمایه‌گذاری که نیازمند سرمایه کلان می‌باشند، ویزای استارتاپ بیشتر بر نوآورانه بودن ایده و توانایی کارآفرین در ایجاد اشتغال تمرکز دارد. در این مسیر، متقاضی نیازی به سرمایه‌گذاری بزرگ اولیه ندارد، بلکه ارائه یک بیزینس پلن قوی و دریافت حمایت از نهادهای تأییدشده کافی است.

اهداف دولت‌ها از ارائه ویزای استارتاپ

کشورها با معرفی برنامه‌های مربوط به ویزای استارتاپی در واقع به دنبال دستیابی به چند هدف مشخص هستند. نخست آنکه جذب استعدادهای جهانی و ایده‌های نوآورانه می‌تواند به ارتقای جایگاه علمی و فناوری آن‌ها کمک کند. همچنین توسعه این نوع برنامه‌ها باعث تقویت اقتصاد دانش‌بنیان و گسترش صنایع نوین می‌شود. ایجاد فرصت‌های شغلی برای شهروندان داخلی نیز یکی از پیامدهای مستقیم جذب استارتاپ‌های خارجی است. در نهایت، کشورها با پذیرش کارآفرینان نوآور تلاش می‌کنند رقابت‌پذیری خود را در بازارهای جهانی افزایش دهند. به همین دلیل بسیاری از دولت‌ها برای جذاب‌تر شدن این مسیر مهاجرتی، مشوق‌هایی مانند معافیت‌های مالیاتی، دسترسی به مراکز رشد و مسیر کوتاه‌تر برای دریافت اقامت دائم ارائه می‌کنند.

شرایط اخذ ویزای استارتاپی

برای دریافت ویزای استارتاپی لازم است متقاضی شرایط مشخصی را رعایت کند تا واجد صلاحیت شناخته شود. این شرایط در بیشتر کشورها مشابه است، اما جزئیات ممکن است بسته به قوانین هر کشور متفاوت باشد.

شرایط عمومی

برای دریافت ویزای استارتاپی لازم است چند شرط عمومی رعایت شود. نخست آنکه ایده ارائه‌شده باید نوآورانه باشد و توانایی رشد در بازار بین‌المللی را داشته باشد. شرط دوم مربوط به داشتن یک بیزنس پلن یا طرح کسب‌وکار دقیق است؛ طرحی که مسیر توسعه، نحوه ورود به بازار و مراحل رشد شرکت را به صورت شفاف مشخص کند. در نهایت، در بسیاری از کشورها اولین گام برای شروع روند دریافت ویزای استارتاپ، ثبت یک شرکت قانونی در کشور مقصد است. این اقدام ارتباط مستقیمی با قوانین مهاجرتی دارد و در برخی موارد به‌عنوان مسیری جایگزین یا مکمل مانند ثبت شرکت در خارج نیز در نظر گرفته می‌شود.

نقش تسهیل‌کننده (Mentor/Incubator)

یکی از الزامات اساسی برای دریافت ویزای استارتاپی، همکاری با یک تسهیل‌کننده یا شتاب‌دهنده معتبر در کشور مقصد است. این نهادها نقش پشتیبان و مربی را ایفا می‌کنند و مسئولیت همراهی استارتاپ در مراحل ابتدایی را بر عهده دارند. حضور آن‌ها باعث می‌شود مسیر توسعه کسب‌وکار و ورود به بازار آسان‌تر شود، دسترسی به منابع مالی و شبکه‌های حرفه‌ای تسهیل گردد و همچنین اجرای طرح از طریق قرارداد رسمی تضمین شود. در واقع، بدون وجود چنین حمایتی، احتمال تأیید نهایی درخواست ویزای استارتاپ به میزان قابل توجهی کاهش پیدا می‌کند.

الزامات مالی و تمکن

متقاضی دریافت ویزای استارتاپی باید توانایی مالی خود را به اثبات برساند تا نشان دهد که امکان تأمین هزینه‌های زندگی در مدت اولیه اقامت را دارد. این الزام معمولاً با ارائه صورت‌حساب بانکی معتبر انجام می‌شود و هدف آن اطمینان از این است که فرد می‌تواند هزینه‌های شخصی و خانوادگی خود را برای حداقل یک سال پرداخت کند. علاوه بر این، لازم است سرمایه اولیه کافی برای شروع فعالیت تجاری ارائه شود تا نشان داده شود که طرح قابلیت اجرا دارد. تمکن مالی در واقع یکی از مهم‌ترین معیارهایی است که بسیاری از کشورها برای صدور ویزای استارتاپ در نظر می‌گیرند.

مزایای ویزای استارتاپ

اخذ ویزای استارتاپی تنها یک مجوز اقامت نیست، بلکه مسیری برای گسترش کسب‌وکار و ایجاد فرصت‌های جدید محسوب می‌شود. دولت‌ها با ارائه این نوع ویزا شرایطی فراهم می‌کنند که کارآفرینان بتوانند به سرعت وارد بازار شده و ایده‌های خود را به مرحله اجرا برسانند.

دسترسی به بازار و منابع مالی

دارندگان ویزای استارتاپ می‌توانند از شبکه‌های سرمایه‌گذاران، مراکز رشد و برنامه‌های حمایتی دولتی بهره‌مند شوند. این دسترسی، امکان جذب سرمایه خصوصی و دولتی را فراهم کرده و زمینه رشد سریع استارتاپ را ایجاد می‌کند.

مسیر اقامت دائم و شهروندی

بسیاری از کشورها برای افرادی که از طریق استارتاپ ویزا وارد می‌شوند، مسیر کوتاه‌تری برای دریافت اقامت دائم و حتی شهروندی در نظر گرفته‌اند. این موضوع یک مزیت مهم برای کارآفرینان و خانواده‌های آن‌ها به شمار می‌رود.

ایجاد فرصت برای خانواده و تیم

یکی دیگر از مزایای این ویزا، امکان همراهی خانواده و حتی اعضای کلیدی تیم استارتاپی است. این موضوع باعث می‌شود که کارآفرین بتواند با آرامش بیشتری بر توسعه کسب‌وکار تمرکز کند.

تفاوت مزایا در کشورهای مختلف

هر کشور شرایط خاصی را برای برنامه ویزای استارتاپی خود تعریف کرده است و همین مسئله باعث می‌شود مزایای آن‌ها با یکدیگر تفاوت داشته باشد. برای نمونه، در کانادا امکان دسترسی به اقامت دائم از همان ابتدای برنامه فراهم می‌شود و این موضوع یکی از مهم‌ترین مزایای این کشور به شمار می‌رود. در ایتالیا فرصت تمدید ویزا و بهره‌مندی از معافیت‌های مالیاتی وجود دارد که می‌تواند فشار مالی اولیه را کاهش دهد. فرانسه با ارائه پشتیبانی مالی مستقیم و ایجاد دسترسی گسترده به شبکه شتاب‌دهنده‌ها و مراکز رشد، مسیر توسعه کسب‌وکار را هموار می‌کند. در هلند نیز الزام به همکاری نزدیک با مراکز رشد، علاوه بر تضمین کیفیت اجرای طرح، دسترسی به بازار بزرگ اتحادیه اروپا را تسهیل می‌سازد. همین تفاوت‌ها نشان می‌دهد که انتخاب کشور مقصد اهمیت زیادی دارد و متقاضیان باید بر اساس اهداف و نیازهای خود تصمیم‌گیری کنند تا بتوانند از مزایای کامل این نوع ویزا بهره‌مند شوند.

مدارک مورد نیاز ویزای استارتاپی

برای دریافت ویزای استارتاپ علاوه بر داشتن شرایط عمومی و بیزنس پلن، ارائه مدارک معتبر الزامی است. این مدارک به دولت کشور مقصد کمک می‌کند تا توانایی، سلامت و صلاحیت متقاضی را برای راه‌اندازی کسب‌وکار بررسی کند.

پاسپورت و هویت معتبر

داشتن پاسپورت معتبر اولین شرط برای ارائه درخواست است. در برخی کشورها پاسپورت باید حداقل شش ماه اعتبار داشته باشد. همچنین ممکن است نیاز به مدارک هویتی تکمیلی مانند شناسنامه یا کارت ملی باشد.

مدارک مالی

برای اثبات توانایی مالی، متقاضی باید اسناد بانکی خود را ارائه دهد. این اسناد نشان می‌دهند که فرد توانایی پرداخت هزینه‌های زندگی در کشور مقصد را در سال اول دارد و سرمایه اولیه برای شروع فعالیت استارتاپی را تأمین کرده است.

گواهی سلامت و عدم سوءپیشینه

اکثر کشورها از متقاضیان ویزای استارتاپی درخواست گواهی سلامت پزشکی و گواهی عدم سوءپیشینه می‌کنند. این مدارک تضمین می‌کنند که فرد از نظر جسمی توانایی کارآفرینی دارد و سوابق کیفری مانعی برای حضور قانونی او در کشور مقصد ایجاد نمی‌کند.

ارائه کامل و دقیق این مدارک شانس پذیرش درخواست را افزایش داده و روند بررسی پرونده را تسهیل می‌کند.

مدت زمان صدور ویزای استارتاپ

مدت زمان بررسی و صدور ویزای استارتاپی بسته به کشور مقصد متفاوت است و به عواملی مانند کامل بودن مدارک، حجم درخواست‌ها و سرعت پردازش نهادهای مهاجرتی بستگی دارد. به‌طور کلی، میانگین زمان پردازش این نوع ویزا از ۹۰ روز تا ۱۵ ماه متغیر است.

مثال‌هایی از تفاوت‌ها در کشورها

مدت زمان صدور ویزای استارتاپی در هر کشور متفاوت است و این موضوع نقش مهمی در برنامه‌ریزی مهاجرتی دارد. در کانادا و در قالب برنامه Start-up Visa، نتیجه معمولاً در مدت سه تا چهار ماه اعلام می‌شود. دانمارک روند بسیار سریع‌تری دارد و بررسی پرونده‌ها به طور میانگین در چهار هفته به پایان می‌رسد. در شیلی، پذیرش در برنامه استارتاپی نزدیک به پنج ماه زمان می‌برد، در حالی که در ایتالیا این مدت معمولاً حدود دو ماه است. نیوزلند بررسی پرونده‌ها را در بازه‌ای نزدیک به سه ماه انجام می‌دهد. در استرالیا این برنامه اخیراً متوقف شده است اما در گذشته زمان پردازش به طور میانگین پانزده ماه به طول می‌انجامید. همین تفاوت‌ها نشان می‌دهد که انتخاب کشور مقصد می‌تواند تأثیر مستقیمی بر مدت زمان صدور ویزای استارتاپ داشته باشد و متقاضیان باید این عامل را در تصمیم‌گیری خود لحاظ کنند.

روش‌های دریافت ویزای استارتاپی

برای اخذ ویزای استارتاپ دو مسیر اصلی وجود دارد که متقاضیان می‌توانند بسته به شرایط فردی و حرفه‌ای خود یکی از آن‌ها را انتخاب کنند.

روش اول: ارائه طرح و بیزینس پلن مستقل

در این روش، فرد باید ایده نوآورانه خود را در قالب یک بیزینس پلن جامع ارائه دهد. این بیزینس پلن باید شامل جزئیاتی درباره محصول یا خدمت، بازار هدف، مدل درآمدی و مراحل توسعه کسب‌وکار باشد. پس از آماده‌سازی، طرح باید به تأیید مراکز رشد یا شتاب‌دهنده‌های معتبر برسد تا شرایط دریافت این ویزا فراهم شود. این مسیر معمولاً برای کارآفرینانی مناسب است که مالک ایده‌ای نوین هستند و می‌خواهند به صورت مستقل آن را توسعه دهند.

روش دوم: پیوستن به تیم استارتاپی آماده

برخی افراد ممکن است ایده یا توانایی ارائه بیزینس پلن کامل نداشته باشند. در این شرایط، امکان پیوستن به یک تیم استارتاپی که پیش‌تر طرح خود را آماده کرده و در حال اقدام برای مهاجرت است وجود دارد. این روش سریع‌تر بوده و مسیر اخذ ویزا را ساده‌تر می‌کند، زیرا بخشی از مراحل فنی و اداری توسط تیم اصلی انجام شده است.

هر دو روش مزایا و معایب خود را دارند، اما در نهایت، کشور مقصد و نوع برنامه مهاجرتی تعیین می‌کند که کدام مسیر برای متقاضی مناسب‌تر است.

کشورهای ارائه‌دهنده ویزای استارتاپ

ویزای استارتاپی در کشورهای مختلف

بسیاری از کشورها با هدف جذب کارآفرینان بین‌المللی، برنامه‌های اختصاصی برای ویزای استارتاپی طراحی کرده‌اند. این برنامه‌ها شرایط متفاوتی دارند اما همگی به کارآفرینان فرصت می‌دهند تا کسب‌وکار خود را در یک محیط حمایتی و نوآورانه توسعه دهند. در ادامه، مهم‌ترین کشورهای ارائه‌دهنده این ویزا معرفی می‌شوند.

کانادا (Start-up Visa Program)

در کانادا برنامه Start-up Visa یکی از شناخته‌شده‌ترین مسیرها برای کارآفرینان است. این برنامه امکان دریافت اقامت دائم را فراهم می‌کند، مشروط به اینکه متقاضی حمایت یک سازمان تأییدشده مانند شتاب‌دهنده یا سرمایه‌گذار را به دست آورد و در کنار آن تسلط به یکی از زبان‌های انگلیسی یا فرانسوی داشته باشد.

ایتالیا (Italia Startup Visa)

ایتالیا با برنامه Italia Startup Visa سعی در جذب کارآفرینان خارجی دارد. شرایط این برنامه شامل سرمایه‌گذاری حداقل پنجاه هزار یورو، ثبت شرکتی با کمتر از پنج سال سابقه و گردش مالی کمتر از پنج میلیون یورو است. مزیت این ویزا امکان تمدید و بهره‌مندی از معافیت‌های مالیاتی است.

دانمارک (Startup Denmark)

دانمارک با برنامه Startup Denmark یکی از سریع‌ترین روندها را دارد. متقاضیان باید یک طرح تجاری جامع ارائه دهند که پس از ارزیابی، اقامت اولیه دوساله دریافت می‌کنند. این اقامت در صورت پیشرفت طرح قابل تمدید تا سه سال دیگر است و خانواده متقاضی نیز می‌توانند همراه او باشند.

شیلی (Startup Chile)

شیلی با برنامه Startup Chile توانسته یکی از بزرگ‌ترین اکوسیستم‌های استارتاپی آمریکای لاتین را شکل دهد. این کشور سرمایه‌ای حدود سی هزار دلار بدون سهم‌خواهی در اختیار کارآفرینان قرار می‌دهد و مدت زمان پردازش این برنامه به طور میانگین پنج ماه است.

هلند (Startup Visa Netherlands)

هلند با Startup Visa Netherlands کارآفرینان را ملزم می‌کند که با یک شتاب‌دهنده یا مرکز رشد مورد تأیید دولت همکاری داشته باشند. ارائه بیزنس پلن نوآورانه و اثبات تمکن مالی برای یک‌سال زندگی (حدود هجده تا بیست و پنج هزار یورو) از شرایط اصلی این برنامه است. ویزای صادرشده یک‌ساله است و در صورت موفقیت قابل تمدید خواهد بود.

فرانسه (French Tech Ticket / French Startup Visa)

فرانسه با دو برنامه French Tech Ticket و French Startup Visa فرصت‌های مناسبی برای کارآفرینان خارجی ایجاد کرده است. در این مسیر، سرمایه اولیه در اختیار متقاضیان قرار می‌گیرد و دسترسی به شبکه گسترده‌ای از شتاب‌دهنده‌ها و مراکز رشد تضمین می‌شود. این برنامه معمولاً چهارساله است و پس از آن امکان اقامت طولانی‌مدت وجود دارد.

اسپانیا (Entrepreneur Visa)

اسپانیا با Entrepreneur Visa شرایطی فراهم کرده است که طرح ارائه‌شده باید تأثیر مثبت بر اقتصاد داشته باشد و منجر به ایجاد شغل شود. متقاضی باید حداقل هجده سال سن داشته باشد و مدارک کافی برای تمکن مالی ارائه دهد. این ویزا ابتدا به مدت یک‌سال صادر می‌شود و در صورت موفقیت طرح قابل تمدید خواهد بود.

ایرلند (Start-up Entrepreneur Program)

ایرلند نیز برنامه Start-up Entrepreneur Program را اجرا می‌کند که در آن حداقل سرمایه مورد نیاز پنجاه هزار یورو است. طرح باید نوآورانه باشد و توانایی ایجاد شغل در کشور را داشته باشد. مدت اعتبار این ویزا یک‌سال است و در صورت رعایت الزامات اقتصادی می‌تواند تمدید شود.

انگلستان (Startup Visa و Innovator Founder Visa)

انگلستان تا چندی پیش برنامه Startup Visa را ارائه می‌کرد که اقامت دوساله به متقاضیان می‌داد. با این حال این برنامه جای خود را به Innovator Founder Visa داده است. برنامه جدید اعتبار سه‌ساله دارد و در صورت موفقیت کسب‌وکار می‌تواند به اقامت دائم منجر شود. شرط اصلی در این مسیر داشتن طرح تجاری قوی و تأییدیه از نهادهای معرفی‌شده توسط دولت بریتانیا است.

پرتغال (Startup Portugal)

پرتغال با برنامه Startup Portugal تمرکز ویژه‌ای بر استارتاپ‌های حوزه فناوری دارد. متقاضی باید توانایی ایجاد شغل و دستیابی به گردش مالی مشخص در بازه زمانی چند ساله را اثبات کند. این ویزا یک‌ساله صادر می‌شود و قابل تمدید است. علاوه بر این، متقاضیان می‌توانند از وام‌های کم‌بهره، هزینه‌های پایین زندگی و تخفیف‌های مالیاتی بهره‌مند شوند.

هزینه‌های اخذ ویزای استارتاپ

هزینه نهایی دریافت ویزای استارتاپ به کشور مقصد، نوع برنامه (استارتاپ، کارآفرینی، خویش‌فرمایی)، الزامات پرونده و هزینه‌های جانبی بستگی دارد. عدد ثابت و واحدی وجود ندارد و اکثر برنامه‌ها علاوه بر «هزینه درخواست ویزا»، مخارجی مانند ترجمه رسمی، ارزیابی طرح کسب‌وکار، انگشت‌نگاری و آزمایش‌های پزشکی، و بعضاً هزینه‌های ثبت شرکت را هم مطالبه می‌کنند. در ادامه ابتدا عوامل مؤثر بر هزینه شرح داده می‌شود و سپس نمونه ارقام ارائه می‌گردد.

عوامل مؤثر بر هزینه

هزینه دریافت ویزای استارتاپی در کشورهای مختلف تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد. یکی از مهم‌ترین موارد، کشور مقصد و نوع برنامه‌ای است که انتخاب می‌شود. تفاوت میان مسیرهایی مانند Startup، Entrepreneur یا Innovator می‌تواند موجب اختلاف قابل توجه در هزینه‌های نهایی شود. عامل دیگری که بر میزان هزینه اثر می‌گذارد، مدارک و خدمات جانبی پرونده است؛ برای نمونه ترجمه رسمی مدارک، اثبات تمکن مالی، انجام معاینات پزشکی، دریافت گواهی عدم سوءپیشینه و هزینه‌های پستی و کنسولی از جمله مخارجی هستند که باید در نظر گرفته شوند.

الزامات مرتبط با کسب‌وکار نیز سهم مهمی در هزینه‌ها دارند. نگارش یا اصلاح بیزنس‌پلن، دریافت تأییدیه از شتاب‌دهنده‌ها یا نهادهای معرفی‌شده و همچنین پرداخت هزینه‌های اولیه برای ثبت و راه‌اندازی شرکت در کشور مقصد، همگی بر بودجه متقاضی تأثیر می‌گذارند. افزوده‌شدن اعضای خانواده به پرونده نیز هزینه‌های دولتی و خدماتی را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، تغییرات دوره‌ای مانند به‌روزرسانی سالانه کارمزدهای دولتی یا نوسانات نرخ ارز می‌تواند هزینه‌ها را متغیر کند. به همین دلیل، محاسبه دقیق مجموع مخارج نیازمند بررسی به‌روز و متناسب با شرایط هر کشور است.

مثال از هزینه‌ها در چند کشور (اعداد تقریبی و قابل تغییر)

کشور نام برنامه هزینه درخواست (تقریبی) وضعیت برنامه یادداشت کوتاه
پرتغال Startup Visa ۱۲۰۰ یورو فعال یک‌ساله، قابل تمدید
انگلستان Innovator Founder ۱۰۰۰ پوند فعال ۳ ساله، مسیر اقامت دائم
انگلستان Startup Visa ۱۴۰۰ یورو پایان‌یافته با برنامه Innovator جایگزین شده
سنگاپور EntrePass ۲۲۰ دلار فعال یک‌ساله، تمدید سالانه
استونی Estonian Startup Visa ۶۰–۸۰ یورو محدودیت برای ایرانیان از ابتدای جنگ اوکراین/روسیه برای ایرانیان صادر نمی‌شود
ژاپن Business Manager ۸۰۰ دلار فعال با محدودیت برای اتباع ایرانی ارائه نمی‌شود
نیوزلند Entrepreneur Work Visa ۹۰۰ دلار متوقف پیش‌تر ۱+۲ ساله
دانمارک Startup Denmark متغیر فعال کارمزدها بر اساس مرحله متفاوت است

تمدید ویزای استارتاپ و مسیر اقامت دائم

تمدید ویزای استارتاپ در کشورهای مختلف تابع شرایط خاصی است. اغلب کشورها ابتدا اقامت موقت صادر می‌کنند و تمدید آن را به پیشرفت طرح، اشتغال‌زایی و انطباق با قوانین مالیاتی منوط می‌دانند. علاوه بر این، بسیاری از این برنامه‌ها در نهایت به اقامت دائم و حتی شهروندی منتهی می‌شوند.

شرایط تمدید در کشورهای مختلف

در هلند، ویزای استارتاپ به‌صورت یک‌ ساله صادر می‌شود و تمدید آن معمولاً با تبدیل به اجازه اقامت کارآفرینی امکان‌پذیر است، مشروط بر آنکه متقاضی بتواند پیشرفت طرح و همکاری مؤثر با تسهیل‌کننده را ثابت کند. دانمارک اقامت اولیه دوساله در اختیار متقاضی قرار می‌دهد که در صورت موفقیت کسب‌وکار تا سه سال دیگر قابل تمدید است.

در ایتالیا نیز ویزا ابتدا برای یک‌سال اعتبار دارد و در صورتی که شرکت به مرحله رشد رسیده باشد و سرمایه‌گذاری همچنان حفظ شده باشد، امکان تمدید دو ساله وجود خواهد داشت. فرانسه اقامت چهارساله ارائه می‌دهد که در صورت رعایت الزامات اقتصادی، پرداخت مالیات و ادامه فعالیت نوآورانه می‌تواند تمدید شود.

اسپانیا نیز ویزای یک‌ساله اعطا می‌کند که در صورت اثبات اثر اقتصادی طرح و پیشرفت پروژه، تمدید خواهد شد. در ایرلند اقامت یک‌ساله اعطا می‌شود که در صورت تحقق سرمایه‌گذاری و ایجاد اشتغال قابل تمدید است. در پرتغال، ویزای یک‌ساله صادر می‌شود و تمدید آن وابسته به تحقق اهداف درآمدی و اشتغال‌زایی تعیین‌شده است. کشورهایی مانند سنگاپور و سوئد نیز تمدید را به رشد کسب‌وکار و توانایی تأمین هزینه‌های زندگی متقاضی وابسته می‌دانند.

امکان دریافت اقامت دائم و شهروندی

در بسیاری از کشورها، ویزای استارتاپ در نهایت به اقامت دائم منجر می‌شود. کانادا یکی از نمونه‌های برجسته است که از همان ابتدای برنامه، مسیر مستقیم برای دریافت اقامت دائم فراهم می‌کند. در انگلستان، برنامه Innovator Founder این امکان را ایجاد می‌کند که متقاضی پس از سه سال فعالیت موفق در استارتاپ خود، اقامت دائم دریافت کند و در ادامه نیز امکان اخذ شهروندی وجود داشته باشد.

کشورهای اروپایی مانند فرانسه، پرتغال، دانمارک و هلند نیز معمولاً پس از چند سال اقامت موقت و اثبات عملکرد موفق شرکت، فرصت اقامت بلندمدت یا دائم را در اختیار کارآفرینان قرار می‌دهند. در نهایت، پس از گذراندن دوره‌های اقامت دائم و رعایت شرایط عمومی تابعیت، امکان دریافت شهروندی و پاسپورت نیز فراهم خواهد شد.

ارتباط ویزای استارتاپ با ثبت شرکت

ثبت شرکت در بسیاری از کشورها بخشی جدایی‌ناپذیر از روند دریافت ویزای استارتاپی است. در واقع، راه‌اندازی یک شرکت قانونی به کارآفرینان این امکان را می‌دهد که فعالیت خود را به‌طور رسمی آغاز کنند و از حمایت‌های حقوقی و مالی کشور مقصد برخوردار شوند. با این حال، برخی کشورها مانند امارات و عمان مسیرهایی فراهم کرده‌اند که می‌تواند به‌عنوان جایگزین یا مکمل ویزای استارتاپ در نظر گرفته شود.

نقش ثبت شرکت در امارات یا عمان به‌عنوان مسیرهای جایگزین یا مکمل

در امارات، ثبت شرکت به‌ویژه در مناطق آزاد شرایطی بسیار مناسب برای کارآفرینان خارجی ایجاد کرده است. مالکیت صد درصدی شرکت، معافیت‌های مالیاتی و دسترسی مستقیم به بازارهای بین‌المللی از جمله مزایای این مسیر است. برای بسیاری از کارآفرینان، ثبت شرکت در امارات می‌تواند گزینه‌ای سریع‌تر و کم‌ریسک‌تر در مقایسه با ویزای استارتاپ باشد، یا حتی در کنار آن به‌عنوان مکمل عمل کند.

در عمان نیز شرایط مشابهی وجود دارد. دولت این کشور برای جذب سرمایه‌گذاران خارجی قوانین ساده‌تری در نظر گرفته و امکان مالکیت بالا و دریافت اقامت از طریق ثبت شرکت در عمان فراهم شده است. این مسیر به‌ویژه برای کسانی که قصد دارند به بازار خاورمیانه وارد شوند، جایگزین مناسبی برای ویزای استارتاپ به شمار می‌رود.

تفاوت ثبت شرکت سنتی با دریافت ویزای استارتاپ

ثبت شرکت سنتی بیشتر بر جنبه‌های حقوقی و مالی تمرکز دارد. در این روش، کارآفرین با ارائه سرمایه اولیه و طی مراحل اداری، شرکت خود را ثبت کرده و بر اساس آن اقامت یا مجوز فعالیت تجاری دریافت می‌کند. اما دریافت ویزای استارتاپی مبتنی بر نوآوری و پتانسیل اقتصادی طرح است. در این مسیر، دولت‌ها به جای صرفاً توجه به سرمایه، روی بیزنس پلن و توانایی ایجاد شغل تمرکز می‌کنند و معمولاً حمایت‌های بیشتری از جمله دسترسی به شتاب‌دهنده‌ها و تخفیف‌های مالیاتی ارائه می‌دهند. بنابراین، ثبت شرکت سنتی راهی مطمئن و قانونی برای شروع کسب‌وکار است، در حالی که ویزای استارتاپ یک مسیر ویژه برای کارآفرینان نوآور محسوب می‌شود.

جمع‌بندی

ویزای استارتاپی یکی از مسیرهای نوین برای مهاجرت و کارآفرینی در سطح بین‌المللی است. این نوع ویزا علاوه بر ایجاد امکان راه‌اندازی کسب‌وکار در کشور مقصد، دسترسی به بازارهای جهانی، منابع مالی و فرصت‌های حمایتی را برای کارآفرینان فراهم می‌کند. تفاوت اصلی آن با ویزاهای کاری یا سرمایه‌گذاری سنتی در تمرکز بر نوآوری و ایجاد ارزش افزوده برای اقتصاد کشور میزبان است.

با این حال، شرایط دریافت ویزای استارتاپ در هر کشور متفاوت است و متقاضیان باید پیش از اقدام، جزئیات مربوط به مدارک، هزینه‌ها، مدت زمان پردازش و مسیرهای اقامتی را به‌دقت بررسی کنند. انتخاب درست کشور مقصد می‌تواند مسیر مهاجرت را هموار کرده و شانس موفقیت استارتاپ را به شکل چشمگیری افزایش دهد.